“ارف شول ورک” یا به طور ساده‌تر ”رویکرد ارف” متدی پیشرفته برای آموزش موسیقی به کودکان است که از طریق ترکیب آواز خواندن ، حرکت و گفتار و با استفاده از سازهای پرکاشن، مغز و بدن کودکان را درگیر می‌کند. موارد یاد شده به صورت دروسی که بسیار به دنیای بازی کودکان نزدیک است، به آن‌ها منتقل می‌شود. این شیوه توسط “کارل ارف”، آهنگساز آلمانی و همکارش گونایلد کیتمن در طول دهه‌ی ۱۹۲۰ میلادی تدوین گردید و ارتقا یافت. این متد امروزه در سراسر جهان برای آموزش موسیقی در فضایی راحت و طبیعی استفاده می‌شود.
در ایران ارف شول ورک ، در سال ۱۳۴۸ توسط دکتر سعید خدیری که دانش آموخته مکتب ارف در آلمان بود، مطرح شد و از ان زمان آموزش موسیقی به کودکان تحت تاثیر این شیوه قرار گرفت. در طی سالیان این شوه توسط سایر دانش آموختگان و فعالان متد ارف ترویج و گسترش بیشتری یافت تا اینکه این تلاش‌ها منجر شد تا “همایشگاه بین المللی ارف شول ورک” در سال ۱۳۹۴ در ایران نمایندگی رسمی معرفی کند(گروه آدمک).
در بهترین آموزشگاه موسیقی در کرج، در آموزشگاه موسیقی سازنو متد یاد شده توسط دانش‌آموختگان و اعضای کارگروه موسیقی کودک دانشگاه هنر تهران در محیطی شاد و مناسب در قالب ترم‌ها و گروه های مختلف و با تفکیک سنی برگزار می‌شود و پذیرای کودکان از سه و نیم تا ۸ سال می‌باشد.
طول مدت دوره به شرایط کلاس مرتبط است و بین یک و نیم تا دو نیم سال می‌باشد که در آن علاوه بر استفاده از گروه سازهای پرکاشن ارف، به طور ویژه بلز و فلوت ریکوردر در جهت نیل به اهداف ارف شول ورک اموزش داده می‌شوند.
گروه سازهای مورد استفاده در متد ارف ، موسوم به “سازهای پرکاشن ارف” که شخص کارل ارف به اختراع و کشف و ترویج آن‌ها همت گمارد، شامل متالوفن‌ها(از جمله بلز)، زایلوفون‌ها، گلکن شپیل‌ها، ماریمبا و انواع فلوت ریکوردر سازهای دیگری _با نام‌های بومی سازی شده_ مانند مثلث، خاشخاشک، چوبک، طبلک ها، قاشقک دقک و … می‌باشد .
لازم به ذکر است که رویکرد ارف اگرچه در غرب تدوین شده است ولی از اساس قابلیت بومی‌سازی آن مطابق فرهنگ در کشور و ناحیه، مورد توجه سازندگان آن بوده است.
واژه‌ی “رویکرد” در حقیقت به همین مساله اشاره دارد. بدان معنا که استفاده‌ی گسترده از ملودی‌ها، شیوه‌ها و بازی‌های ایرانی ممکن، بلکه لازم و ضروری است.
